توضیحات:
بیان مساله

انسان، موجودي اجتماعي است و در تعامل با ديگر انسان هاست که مي تواند به حيات اجتماعي خود ادامه دهد. اما از آن جا که پيچيده ترين کنش ها نيز در همين تعاملات اجتماعي بين انسان ها ايجاد مي شود، برقراري و حفظ ارتباط سالم بين افراد يکي از دشوارترين کارها محسوب مي شود. انسان در نهاد خود پذيراي تمام انسان هاي ديگر است اما در گذر زمان و به علت کسب تجربيات مختلف به ميزان زيادي اين باور را از دست مي دهد و در وضعيت نامناسب به برقراري ارتباط با ديگران مي پردازد.

تعاملات اجتماعی یکی از نیازهای اساسی انسان است که تأثیرات بالقوه بالایی در سلامت افراد جامعه دارد، این موضوع یکی از اهداف مهم در خلق فضاست

در دوران معاصر با افزايش فردگرايی، توجه به محيط کالبدی بعنوان محمل انسانهای همجوار، در جهت نزديکتر کردن آنان به يکديگر و جبران بخشی از تعاملات اجتماعی از دست رفته جاری در بناها و بافتهای معماری و شهری گذشته، اهميت بيشتری يافته است.

از سوی دیگر رشد سریع و شتابان شهرهای ایران در چند دهه اخیر به لحاظ کالبدی و درگیری متخصصان و مسؤولان با مسائل کمی، باعث غافل ماندن آنها از جنبه‌های کیفی و محتوایی شده است.

با توجه به پایین بودن سطح تعاملات اجتماعی در این منطقه به عنوان مساله اصلی تحقیق، در این تحقیق سعی شده به دنبال راه حل مناسب برای این مساله از طریق شناسایی و ارزیابی مولفه‌های مختلف با استفاده از روشهای آماری (کمی) و مطالعات میدانی باشیم.